kıskançlığın matematiksel duvarları

sırtımda bir kas seğiriyor. bugün wall marta giderken bindigim otobuste, hikayemi anlattigim polonyali bir kadin bana 20 dolar verdi. istemedim ama cok israr etti, its for good luck, its for good luck.. şanslilik mefhumu hakkinda dusunmedim hic, sansli bir insan miyim bilmiyorum. yerde para bulsam, baskasinin kismetidir deyip almam, sans deyince de aklima bir tek bu geliyor.alisveris arabalarini minik daglar haline getirmis üzgün obezleri gordukce godard i dusundum, burada olsa kendini begenmis cikarimlar yapardi dedim, ama bir durumdan tek bir sonuc cikmaz sevgili kibirli godard. alisveris merkezi panlarini, modernist kasa singirtilarini falan da zayif popona seyyapabilirsin yani, ben sirami onumdeki sismana verecegim, onun isi belli ki daha acele.